Goede zorg rond het levenseinde zoals u dat wilt
Hospice Het Alteveer, een Bijna Thuis Huis voor Noord- en Midden-Drenthe, is een gastvrije plek voor mensen die terminaal ziek zijn. Het hospice biedt persoonlijke zorg in een rustige en huiselijke sfeer. Net als thuis kunnen familie en vrienden hun zorg en aandacht blijven geven. Als het nodig is, nemen vrijwilligers en professionele zorgverleners het van hen over. Ook in de laatste fase van het leven is er ruimte voor rust en persoonlijke aandacht.
‘De dood is – net als de geboorte – een bijzonder intiem gebeuren. Dat ik bij dat laatste stukje aanwezig mag zijn, alles wat draaglijker probeer te maken, vervult mij met dankbaarheid.’
‘Verrassend hoe mensen met hun ziekte en naderende dood omgaan: sterk, dapper en mooie verhalen en uitspraken, ondanks het verdriet. Er zijn en meelopen in deze fase is mooi om te doen.’
‘Ik ervaar het werken als vrijwilliger als iets moois. De gast zorg en aandacht geven geeft veel voldoening. Omgaan met de familie en vrienden van de gasten is iets wat je moet leren. Je hebt met verdriet te maken, dat moet je voor je zelf een plek geven. Gelukkig wordt er ook veel gelachen.’
‘Ik heb altijd gedacht: “verlieservaringen in mijn leven gebeuren niet voor niets, ik wil er ook iets mee doen”. In het hospice komt het zorgen voor, het handelen, het er kunnen zijn voor de gast en de familie ruimschoots aan bod. Het geeft mij erg veel voldoening en vreugde.’
‘In het hospice ontkom je niet aan denken over de dood en daarna. En toch gaat het gesprek van alledag daar niet over. Centraal staat het leven, het leven dat geweest is en het leven dat er is. Werken in het hospice is geen sombere en zwaarmoedige bezigheid, het is de plek bij uitstek om te ervaren hoe veel mensen voor elkaar kunnen betekenen.’
‘Ik hoop dat ik werkelijk iets kan bijdragen voor de gast en de familie in een moeilijke tijd waarbij het afscheid voor de deur staat. Al is het alleen maar het schenken van een lekker bakje koffie.’
‘Fascinerend om zo veel verschillende mensen te ontmoeten, met zo veel verschillende manieren om met hun ziek-zijn en hun naderende dood om te gaan. Fijn om zo veel verschillende collega’s te ontmoeten en het samen te klaren. Steeds nieuwe vrijwilligers met nieuwe en frisse ideeën, zo kun je van elkaar leren.’
‘Bij elke gast begin je in zekere zin weer van voren af aan. Je weet dat je nergens vanuit kunt gaan. Je ontwikkelt hooguit een zekere routine. Soms kun je je daarop verlaten, maar vaak moet je opnieuw bedenken hoe het moet. Dat maakt het werk intensief.’
‘Mijn eigen ervaringen hebben me geleerd hoe waardevol en essentieel het is dat je je gesteund voelt door familie en vrienden in de laatste en moeilijke en verdrietige fases in je leven. Hierdoor hoop ik op een bescheiden manier iets te kunnen bijdragen als vrijwilliger. Voor mij is het een verrijking van je leven.’
‘De zorg voor zieke en stervende mensen ervaar ik als zeer waardevol. Ik kom uit de zorg en het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Iets te kunnen betekenen voor de gasten en hun familie geeft mij veel voldoening.’
‘Mijn streven is om iets te kunnen betekenen voor de mensen in de laatste periode van hun leven, vaak een van de moeilijkste tijden. Een hand vasthouden, een luisterend oor bieden of iemand verschonen, het maakt niet uit. Ooit hoop ik – mocht het mijn tijd zijn – dat er ook voor mij iemand is die zich belangeloos wil inzetten.’