‘Het is een verrijking van je leven’

Een bijzonder intiem gebeuren

‘De dood is – net als de geboorte – een bijzonder intiem gebeuren. Dat ik bij dat laatste stukje aanwezig mag zijn, alles wat draaglijker probeer te maken, vervult mij met dankbaarheid.’

Sterk, dapper en mooie verhalen

‘Verrassend hoe mensen met hun ziekte en naderende dood omgaan: sterk, dapper en mooie verhalen en uitspraken, ondanks het verdriet. Er zijn en meelopen in deze fase is mooi om te doen.’

Er wordt ook veel gelachen

‘Ik ervaar het werken als vrijwilliger als iets moois. De gast zorg en aandacht geven geeft veel voldoening. Omgaan met de familie en vrienden van de gasten is iets wat je moet leren. Je hebt met verdriet te maken, dat moet je voor je zelf een plek geven. Gelukkig wordt er ook veel gelachen.’

Verlieservaringen gebeuren niet voor niets

‘Ik heb altijd gedacht: “verlieservaringen in mijn leven gebeuren niet voor niets, ik wil er ook iets mee doen”. In het hospice komt het zorgen voor, het handelen, het er kunnen zijn voor de gast en de familie ruimschoots aan bod. Het geeft mij erg veel voldoening en vreugde.’

Mensen kunnen zoveel voor elkaar betekenen

‘In het hospice ontkom je niet aan denken over de dood en daarna. En toch gaat het gesprek van alledag daar niet over. Centraal staat het leven, het leven dat geweest is en het leven dat er is. Werken in het hospice is geen sombere en zwaarmoedige bezigheid, het is de plek bij uitstek om te ervaren hoe veel mensen voor elkaar kunnen betekenen.’

Een bijdrage in een moeilijke tijd

‘Ik hoop dat ik werkelijk iets kan bijdragen voor de gast en de familie in een moeilijke tijd waarbij het afscheid voor de deur staat. Al is het alleen maar het schenken van een lekker bakje koffie.’

Van elkaar leren

‘Fascinerend om zo veel verschillende mensen te ontmoeten, met zo veel verschillende manieren om met hun ziek-zijn en hun naderende dood om te gaan. Fijn om zo veel verschillende collega’s te ontmoeten en het samen te klaren. Steeds nieuwe vrijwilligers met nieuwe en frisse ideeën, zo kun je van elkaar leren.’

Bij elke gast begin je van voren af aan

‘Bij elke gast begin je in zekere zin weer van voren af aan. Je weet dat je nergens vanuit kunt gaan. Je ontwikkelt hooguit een zekere routine. Soms kun je je daarop verlaten, maar vaak moet je opnieuw bedenken hoe het moet. Dat maakt het werk intensief.’

Een verrijking van je leven

‘Mijn eigen ervaringen hebben me geleerd hoe waardevol en essentieel het is dat je je gesteund voelt door familie en vrienden in de laatste en moeilijke en verdrietige fases in je leven. Hierdoor hoop ik op een bescheiden manier iets te kunnen bijdragen als vrijwilliger. Voor mij is het een verrijking van je leven.’

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan

‘De zorg voor zieke en stervende mensen ervaar ik als zeer waardevol. Ik kom uit de zorg en het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Iets te kunnen betekenen voor de gasten en hun familie geeft mij veel voldoening.’

Ooit hoop ik dat er ook voor mij iemand is

‘Mijn streven is om iets te kunnen betekenen voor de mensen in de laatste periode van hun leven, vaak een van de moeilijkste tijden. Een hand vasthouden, een luisterend oor bieden of iemand verschonen, het maakt niet uit. Ooit hoop ik – mocht het mijn tijd zijn – dat er ook voor mij iemand is die zich belangeloos wil inzetten.’